به گزارش مرز اقتصاد، به نقل از خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، رود کن با ریشه‌هایی در یخچال‌های توچال و جریانی که از جان کوه می‌گذرد؛ در مسیر آبشار رندان پدیدار شده و از ارتفاع ریخته و در عمق دره آرام می‌گیرد. در امتداد این منظره، دره آفتاب در دل کوه باز شده تا فضایی برای پیاده‌روی در سایه چنار‌ها ایجاد کند.
علاوه بر این جلوه‌های طبیعی، روستا‌های کن و سولقان با قدمتی کهنه و کوچه‌هایی از جنس خشت و سکوت، بُعد تاریخی منطقه را کامل می‌کنند. راهی که از سولقان تا امامزاده داوود امتداد دارد، تنها جاده‌ای کوهستانی نیست؛ مسیر زیارتی قدیمی است که به همت تاریخ، در ذهن و جسم مردم تهرانی حک شده است.
مسیر «سولقان» از تهران به غرب آغاز و در امتداد بزرگراه همت تا بلوار کوهسار ادامه پیدا می‌کند. در امتداد پیچ‌وخم‌های جاده در کمتر از ۳۰ دقیقه می‌توان با خودرو شخصی به سولقان رسید. تاکسی‌های محلی و حتی ون‌هایی که از میدان شهران و انتها‌ی بلوار کوهسار حرکت می‌کنند نیز به‌راحتی در دسترس قرار دارند.
در سایه‌ی این طبیعت، سفره‌خانه‌ها و کافه‌هایی با تخت‌های چوبی، چای‌های زغالی و دیزی‌هایی که در دل دیگ‌های سفالی می‌جوشند بر لب رود پذیرای گردشگران هستند.
«سولقان» پاسخی به نفس‌تنگی شهر و یادآوری اینکه هنوز هم در دل سنگ و دود، جایی هست برای شنیدن صدای خاک وجود دارد است.
بدین ترتیب پیشنهاد می‌شود آخر هفته را برای فرار از‌گرمای پایتخت به روستای سولقان سفر کنید تا یک روز پرخاطره را برای خود در خاطره‌ها ثبت کنید.