سخنگوی وزارت خارجه فرانسه به اقدام جمهوری اسلامی ایران در تعطیلی انجمن ایران‌شناسی فرانسه واکنش نشان داد و آن را «مایه تأسف» خواند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری فارس، فرانسه به اقدام وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در تعطیلی انجمن ایران‌شناسی فرانسه بعد از پیام‌های موهن یک نشریه بدنام فرانسوی واکنش نشان داد. وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران روز پنجشنبه ۱۵ دی ماه اعلام کرده بود در واکنش به «اقدام موهن نشریه بدنام فرانسوی در زیرپاگذاشتن موازین شناخته شده اخلاقی، تعدی ددمنشانه به مقدسات دینی، هتک ساحت مرجعیت سیاسی و مذهبی و نیز اهانت به نمادهای حاکمیتی و ارزش‌های ملی کشور» ضمن بازنگری در مناسبات فرهنگی با فرانسه و بررسی امکان ادامه فعالیت فرهنگی فرانسه در ایران، در گام نخست فعالیت انجمن ایران شناسی فرانسه در ایران را تعطیل می‌کند. یک سخنگوی وزارت خارجه فرانسه گفته پاریس هنوز اطلاعات رسمی در خصوص تعطیلی این مرکز دریافت نکرده است. او گفت: «در صورتی که [این گزارش‌ها] تأیید شوند، مایه تأسف خواهد بود.» وی در ادامه مدعی شد که در فرانسه بر خلاف ایران، «آزادی مطبوعات» وجود دارد. تلاش مقام‌های فرانسوی برای توجیه توهین به مقدسات دینی با مقوله «آزادی بیان» سابقه دیرینه‌ای دارد و همواره مورد انتقاد گروهی از کارشناسان و تحلیلگران قرار گرفته است. این تحلیلگران قوانین فرانسه درباره «هولوکاست» را با ادعاهای مقام‌های این کشور درباره آزادی بیان مغایر و ناهمسو می‌دانند. پس از انقلاب فرانسه، سکولاریسم به یکی از ارکان دموکراسی‌های غربی بدل شد و قرار شد تا ممنوعیت‌های مذهبی و تقدس در امور حکومتی و قانونی تاثیری نداشته باشند اما هولوکاست اکنون در کشورهای غربی به یک امر مقدس یا تابو بدل شده است که انکار آن به مثابه یک جنایت است. تحلیلگران می‌گویند محاکمه مرحوم پروفسور «روژه گارودی» به جرم زیر سوال بردن هولوکاست در کتاب مشهورش، بی‌شباهت به محاکمه گالیله در دوران قرون وسطی به جرم متحرک دانستن زمین نیست. مشهورترین نمونه محاکمه منکرین هولوکاست، محاکمه مرحوم پروفسور روژه گارودی، فیلسوف فقید و مسلمان فرانسوی است که مدت‌ها به طول انجامید. این محاکمه در حالی انجام می‌شد که گارودی پا به سن گذاشته بود و سال‌های عمرش از ۸۰ گذشته بود. اما محاکمه مرحوم روژه گارودی تنها نمونه از این دست نیست. در فوریه ۲۰۰۷، «ارنست زوندل»، یک شهروند آلمانی به‌خاطر آنچه افکار نئونازیستی خوانده شد، به پنج سال زندان محکوم گردید. در مارس ۲۰۰۶ نیز «گرمار رودولف»، یک شهروند آلمانی از ایالات متحده به آلمان عودت شد و به دو سال و نیم زندان محکوم گردید. جرم وی این بود که هولوکاست را انکار می‌کرد. باز هم در فرانسه «وینسنت رینوگارد» به یک سال زندان و ۱۰ هزار یورو جریمه محکوم شد چرا که در سال ۲۰۰۵ با چاپ جزوه‌ای، هولوکاست را انکار کرده بود. پایان پیام/
