با توجه به اینکه افراد حاضر در منشور هبستگی هر کدامشان به یک سرویس اطلاعاتی و یک و یا چند کشور غربی بیشتر نزدیک بودند، از هم پاشیدگی این ائتلاف عملا نشانه اختلاف محاسبات و عدم توافق در میزان سهم داشتن در میان مدیریت خارجی پشت صحنه، اپوزیسیون جمهوری اسلامی نیز هست.
به گزارش خبرگزاری فارس، مهدی جهان تیغی در یادداشتی نوشت: کمتر از چهل و سه روز منشور مهسا موسوم به منشور همبستگی که با استفاده از دروغ‌های پس از وفات مهسا امینی و اغتشاشات ایجاد شده در ایران شکل گرفته بود، از هم گسیخته شد. اختلاف را اول بار رضا پهلوی رسانه‌ای کرد و سپس حامد اسماعیلیون از خجالت شاهزاده در‌آمد. اما این گسست چند نکته وخبر مهم نهفته در درون خود دارد. یک: شکست منشور هبستگی نشان داد که اپوزیسیون جمهوری اسلامی قابلیت اتحاد واقعی اساسا ندارد. این جماعت در تمام چهار دهه گذشته ده ها مدل، شورا، مجمع، ائتلاف و جریان راه انداخته که در فاصله کوتاهی از هم پاشیده است. اما از هم پاشیدگی منشور هبستگی یک نکته جدیدتر نیز دارد و آن اینکه اپوزیسون جمهوری اسلامی حتی در صورتی که ویترین خود را عوض کند و به ظن خود چهره‌های کاملا جدید و با کارنامه و سرگذشت جدید هم معرفی کند، بازهم قابلیت اتحاد ندارد. دو: از هم گسیختگی منشور هبستگی یک پیام راهبردی مهم دیگر نیز دارد و آن اینکه نشان داد راه افتادن جریاناتی با شعار «زن، زندگی، آزادی» تا چد پوچ، توخالی و زودگذر است و باردیگر ثابت شد چنین گفتمان‌های در جامعه ایران ظرفیت همراه سازی عموم جامعه را ندارد و نهایتا بتواند یک اقلیت بسیار ناچیز را موقتا نمایندگی و سازماندهی کند. سه: از هم گسیخته شدن منشور هبستگی نشان داد که صلاحیت اپوزیسیون جمهوری اسلامی در سیاست ورزی تا چه حد پایین و ضعیف است. ضمن اینکه این فروپاشی نشان داد که ظرفیت‌های اولیه اخلاق سیاسی همانند تحمل مخالف و منتقدین تا چه اندازه حتی در حد جمع‌های چند نفره اپوزیسیون پایین است و اساسا روح دیکتاتوری، اخلاق و رفتار غالب اپوزیسون جمهوری اسلامی است. چهار: از سخنان رد و بدل شده رسانه‌ای میان ربع پهلوی و حامد اسماعیلیون در رسانه‌ها دو نکته جالب توجه است. حامد اسماعیلیون دلایل اصلی جدایی خود از منشور همبستگی را اول دیکتاتوری ربع پهلوی و دوم تلویحا ناراحتی خود از عدم مشخص بودن سهم جریانات قومی و تجزیه طلب بیان کرده است. فرامتن این دو نکته این است که تمام اپوزیسیون نهایتا به دو نقطه بیشتر ختم نمی‌شوند، یا طرفدار بازگشت به عقب و پذیرفتن یک دیکتاتور و یک حکومت وابسته و ضعیف هستند یا تجزیه‌طلبی ایران را آمال سیاسی خود می‌دانند. پنج: با توجه به اینکه افراد حاضر در منشور هبستگی هر کدامشان به یک سرویس اطلاعاتی و یک و یا چند کشور غربی بیشتر نزدیک بودند، از هم پاشیدگی این ائتلاف عملا نشانه اختلاف محاسبات و عدم توافق در میزان سهم داشتن در میان مدیریت خارجی پشت صحنه، اپوزیسیون جمهوری اسلامی نیز هست. پایان پیام/
