به گزارش مرز اقتصاد و به نقل از خبر آنلاین
لبومهای موسیقی «هزارآوا»، «ده رنگ و ضربی برای قیچک» و «مهتا» در سبک کلاسیک ایرانی مردادماه امسال به همت موسسه فرهنگی هنری ماهور منتشر شدند.
«هزارآوا»
«هزارآوا» با آهنگسازی و تنظیم مریم تژده و خوانندگی مجتبی عسگری شامل ۶ قطعه؛ چهارمضراب مهربانی، آواز به همراهی تار، چهارمضراب شکسته، آواز به همراهی نی، تصنیف هزارآوا و رنگ آفتاب با شماره مجوز ۳۲۹۸-۱۴۰۲ است.
نوازندگان؛ مریم تژده (تار)، زمان خیری، وفا مصباحی (نی)، سینا جهان آبادی (کمانچه)، کامران یعقوبی (تمبک) و پویا سرایی (سنتور)، حمید عسگری میکس و مسترینگ از دیگر هنرمندان این اثر هستند.
آلبوم «هزارآوا» بر دو بخش گروهنوازی و ساز و آواز استوار است. طراحی و آهنگسازی این آلبوم در یک زمان مشخص شکل گرفته است اما ضبط آثار گروه طی چند سال (پیش از ۱۳۹۶) انجام شده و بخش ساز و آواز این آلبوم سال ۱۴۰۱ ضبط شده است.
مریم تژده، آموختن موسیقی را از سال ۱۳۷۰ در هنرستان موسیقی با ساز تار آغاز کرد. وی فارغالتحصیل هنرستان موسیقی و دانشآموخته دانشکده هنر و معماری و دانشگاه هنر تهران است. تژده در ابتدا زیر نظر استاد فریبرز عزیزی و در ادامه به ترتیب از حضور استادانی همچون هوشنگ ظریف، حسین علیزاده، داریوش طلایی و داریوش پیرنیاکان بهره برده است.
تدریس در دانشگاه هنر تهران (به مدت ۱۲ سال)، تدریس در هنرستان عالی موسیقی و هنرستان موسیقی دختران، اجرای کنسرتهای متعدد در داخل و خارج از ایران از جمله اتریش، مجارستان، یونان، چک، اسلونی، ترکمنستان، فستیوالهای متعدد موسیقی در کانادا، انتشار آلبومهای «این شرح بینهایت»، «نقشبندان»، «سهگاه افشاری» و بخشی از آلبوم «آواز در سایه» از جمله فعالیتهای موسیقایی تژده است.
تژده برگزیده چندین دوره جشنواره موسیقی است و مقالات متعددی در حوزه موسیقی به چاپ رسانده است. فعالیتهای نوازندگی و آهنگسازی وی با علاقه به آثار قدما و در حوزه موسیقی دستگاهی شکل گرفته است.
«ده رنگ و ضربی برای قیچک»
آلبوم «ده رنگ و ضربی برای قیچک» با نوازندگی قیچک نسیم شیرافکن و میکس و مسترینگ علیرضا نکولعل شامل قطعههای رنگ نوا، رنگ/ضربی اصفهان، رنگ بیات ترک، رنگ سهگاه، رنگ/ضربی ابوعطا، رنگ/ضربی ماهور، رنگ افشاری، رنگ/ضربی همایون، رنگ/ضربی دشتی و رنگ چهارگاه با شماره مجوز ۲۶۶-۱۴۰۱ است.
درباره این آلبوم، به قلم شیرافکن میخوانیم: «من رنگهایم را صرفاً با هدفِ شادیآفرینی یا اهدافِ کاربردیِ نشاطانگیزی از این دست نساختم اما پس از اولین باری که در آهنگسازیِ سیدیِ قبلیام (تکنوازیِ قیچک)، فرمِ رنگ (به جای مثلاً چهارمضراب یا قطعهای ضربی با فرمِ دیگری)، ناخودآگاه، در ذهنم آمد و تصمیم به ساختن در این فرم گرفتم، توجّهم به چنان پتانسیلی (فرحانگیزی از جنسی که مختصِ رنگ است) و چراییِ کمرغبتیِ آهنگسازیِ معاصر به این فرم و قابلیتِ بازتعریفِ «فرحانگیزی» با مؤلفههایی که رضایتِ اندیشهای و هنریِ آهنگساز و شنونده غیرعامِ امروز را فراهم کند، جلب شد (گرچه این اثر ادعای نائل شدنِ قطعی به این هدف را ندارد). لذا علاقه ناخودآگاهم به فرمِ رنگ و نیز تصمیمِ خودآگاهم مبنی بر توجّهِ بیشتر به قابلیتهای این فرم، منجر به ساخته شدنِ این ده قطعه گردید.»
«مهتا»
آلبوم «مهتا» با نوازندگی تار بهاره فیاضی، نوازندگی تمبک گوهرناز مسائلی و میکس و مسترینگ امیر مردانه شامل ۱۱ قطعه؛ مقدمه دشتی، نجوای ماه (پیشکش به استاد هوشنگ ظریف)، درآمد دشتی، مهتا، بیدگانی دیلمان، گیسو، اوج (عشاق)، ضربی اوج، ادامه اوج و فرود، تصنیف قدیمی: ای آنکه به دل و درنا (رنگ) با شماره مجوز ۳۹۲۹-۱۴۰۲ است.
درباره این اثر، به قلم فیاضی میخوانیم: «در اسفند ۱۳۹۸ جامعه موسیقی یکی از بزرگترین آموزگاران و نوازندگان ساز تار، استاد هوشنگ ظریف، مرد اخلاق و هنر و مهربانی را از دست داد. تم اصلی قطعه «نجوای ماه» در سوگ و فراق ایشان به ذهنم رسید. این قطعه را به یاد و خاطره آن استاد بزرگ تقدیم میکنم.
سایر قطعات این آلبوم نیز در تمرینات دوران قرنطینه شکل گرفت و در آواز دشتی (سل) در میانه سال ۱۴۰۱ ضبط شد. همانند کارهای گذشتهام، در این آلبوم هم محوریت کار را بر روی موسیقی دستگاهی ایران با تمرکز بر روی تکنیکهای مختلف نوازندگی تار انجام دادهام. این آلبوم، یادگاری از این دوران است.»