به گزارش مرز اقتصاد و به نقل از خبر آنلاین
میثم قراگزلو طراح چهره‌پردازی سریال «فوفو، مسافری از کامادو» که در شبکه نمایش خانگی عرضه می‌شود درباره اینکه طراحی چهره‌پردازی متفاوت این سریال حاصل یک طراحی تیمی است یا خودش به عنوان یک طراح گریم به این نتیجه رسیده است که به این شکل بازیگران را گریم کند،گفت: سریال «فوفو، مسافری از کامادو» یک سریال کاملاً متفاوت است. از سوی دیگر کار گریم در بسیاری از کارهای سینمایی به صورت فردی انجام نمی‌شود، بلکه حاصل تلاش گروهی و تیمی است، به همین دلیل نمی‌توان به صورت فردی در حوزه کار چهره‌پردازی در سینما فعالیت کرد.
وی ادامه داد: شاید نام من به عنوان یک طراح چهره‌پردازی مطرح باشد، اما باید تاکید کنم دوستان، همراهان و دستیارانی که با من همکاری دارند، سبب می‌شوند تا یک طراحی خوب خلق شود و کار به شیوه‌ای مناسب و مطلوب جلو برود.
پیچیده‌ترین گریم در این سریال متعلق به جواد رضویان است
قراگزلو درباره اینکه سخت‌ترین گریم سریال «فوفو، مسافری از کامادو» مربوط به کدام شخصیت در این سریال است، گفت: من از کلمه سخت استفاده نمی‌کنم، بلکه معتقدم جذاب‌ترین و پیچیده‌ترین گریم در این سریال متعلق به جواد رضویان است که قرار است به عنوان یک فرد ۹۰ ساله به نظر برسد و جلوی دوربین برود. برای این منظور از قطعه برای پیر نشان دادن چهره او استفاده می‌شود. قالب‌گیری این قطعات حدود ۲ هفته زمان برد و این امر به همراه کلاه‌گیس‌هایی در نظر گرفته شده و پیش رفت.
وی درباره طراحی گریم شخصیت‌های فضایی که در حین متفاوت بودن باید برای بچه‌ها جذاب باشد عنوان کرد: در ابتدا تصمیم بر این بود که برای طراحی شخصیت‌های فضایی شمایلی بسیار متفاوت در نظر گرفته شود، اما با مشورت‌های متعدد به این نتیجه رسیدیم که بیشتر با لباس بازی شود و تغییر با کمک رنگ شخصیت‌های فضایی نمایان شود. همچنین المان‌هایی در صورت افراد طراحی شود که تنها چشم آنان ثابت بماند و بدین ترتیب در شرایط مختلف لباس‌ها فقط تغییر کرد.
طراح چهره‌پردازی سریال «فوفو، مسافری از کامادو» درباره المان‌های به کار گرفته شده در طراحی گریم این سریال که موجب شود هم برای بچه‌ها جذاب باشد و هم تکراری نباشد، گفت: تصمیم بر این امر نهایی شده بود که طراحی چهره، شخصیت‌های فضایی و همه چیز درباره آنان باید زیبا و شیک در نظر گرفته شود، بنابراین ما از برنامه تبعیت کردیم. نقش جواد رضویان به عنوان یک دکتر شیک در نظر گرفته شد که در شرایط خاص و با تکنیک‌های ویژه توانست کاراکتری بانمک را ارائه کند. البته باید تاکید کنم که همه بازیگران بسیار شیک و خوش رنگ و تمیز جلوی دوربین حاضر شدند.
برنامه‌هایی که در دهه ۶۰ پخش می‌شد، عموماً ترسناک بودند
وی در پاسخ به این پرسش که آیا خودتان اگر کودک یا نوجوان بودید، با وجود انبوه انیمیشن‌های خارجی وقت می‌گذاشتید تا این سریال را ببینید و دلیل دیدن یا ندیدن‌تان چه بود، گفت: بله حتماً خودم هم به مشاهده این سریال می‌پرداختم، چون موقعیت‌های زیبایی دارد و نکات جذابی را مورد هدف قرار داده و به آن پرداخته است، در عین حال بازیگران خوبی در آن به ایفای نقش می‌پردازند.
این طراح چهره‌پرازی درباره اینکه چقدر سعی کرده از سوژه‌ها یا طرح‌های تکراری دهه ۶۰ دوری کند و یک طرح جدید برای گریم در حوزه کودک طراحی کند، عنوان کرد: برنامه‌هایی که در دهه ۶۰ پخش می‌شد، عموماً ترسناک بودند، هرچند زیبایی‌هایی نیز در آنان نهفته بود. اما گویی سلیقه و نوع انتخاب در آن زمان بر پایه ترسناک بودن سریال‌ها بنا نهاده شده بود. ما سعی نکردیم از آن دیدگاه دور شویم، بلکه سعی کردیم خود را با آنچه بچه‌ها می‌بینند و می‌پسندند، هماهنگ کنیم. امروزه بچه‌ها تنها انیمیشن‌های ایرانی را نمی‌بینند، بلکه برنامه‌ها و انیمیشن‌هایی از تمام دنیا را مشاهده می‌کنند، پس سلیقه آنها متفاوت شده و بسیار خوب می‌توانند کارهای خوب را از بد تشخیص دهند. این موضوع مستقیماً در نوع انتخاب آنها تاثیر می‌گذارد.
وی تاکید کرد: باید این امر را در نظر داشته باشیم که آنچه ما تولید می‌کنیم باید درخور مخاطب و قابل رقابت با تولیدات خارجی باشد، بنابراین سعی کردیم تمام آنچه در توان داریم برای مخاطب ارائه کنیم.