رفع ایرادات پوستر جشنواره فیلم فجر در کنار تصمیم‌هایی چون کاهش محسوس افراد بی‌ارتباط در بدنه هیات انتخاب و قطعی شدن سیمرغ مردمی برای این دوره، سیگنال‌های مثبتی را مخابره می‌کند که مهمترین پیامد آن، می‌تواند اعتمادسازی میان مردم و هنرمندان با بدنه مدیریتی جشنواره باشد.
به گزارش مرزاقتصاد _ مدیریت سینمایی کشور در اقدامی قابل‌تحسین، صدای انتقادها درباره طراحی عجیب پوستر جشنواره فیلم فجر را شنید و دستور به بازطراحی و رفع عیب‌های آن داد.
این رویکرد تاکنون در ادوار مختلف جشنواره تجربه نشده بود. پیش از این نیز در سال‌هایی، اعتراض‌ها و انتقادهایی نسبت به پوستر جشنواره مطرح شده بود که با بی‌تفاوتی مدیران سینمایی کشور مواجه می‌شد؛ به همین دلیل تصمیم اتخاذشده کنونی، شجاعت بسیاری را می‌طلبید که در عوض پیام‌های مهمی را به طرف‌های مختلف جشنواره مخابره کرد.
رفع ایرادات پوستر به اعتمادسازی میان مردم و هنرمندان با بدنه مدیریتی جشنواره منجر و سبب شد تا دیوار ترک‌خورده اعتماد دوطرفه با سیاست‌گذاران جشنواره فیلم فجر، تا حدی ترمیم یابد
آنچه در این روند رخ داد، تثبیت گزاره «شنیدن صدای انتقادها» بود. پوستر جشنواره به محض رونمایی، آماج انتقادها و اعتراضات صریحی قرار گرفت. انتقادهایی که پیوسته ادامه داشت و بر ایرادات وارد بر اجزای پوستر صحه می‌گذاشت. انتظار می‌رفت مطابق روند معمول، گوش شنوایی برای شنیدن این اعتراض‌ها وجود نداشته باشد اما انتشار یک‌باره خبر رفع عیب‌های پوستر، در عین ناباوری، خود خبرساز شد و سیگنال مثبتی را مخابره کرد.
سیگنال‌های مثبت از آن جهت که این رویکرد به اعتمادسازی میان مردم و هنرمندان با بدنه مدیریتی جشنواره منجر و سبب شد تا دیوار ترک‌خورده اعتماد دوطرفه با سیاست‌گذاران جشنواره فیلم فجر، تا حدی ترمیم یابد. فرآیندی که پیشتر با انتخاب و جای دادن حداقلی مدیران دولتی در هیات انتخاب و البته قطعی شدن بخش پرطرفدار سیمرغ مردمی برای این دوره، پی‌ریزی شده بود با این تصمیم، از صلابت و قدرت بیشتری برخوردار شد.
بررسی رخدادهای چند هفته قبل، نشان می‌دهد که صدای اعتراض‌ها و انتقادها شنیده می‌شود و این امید را تقویت می‌کند که از تکرار اشتباهات مترقبه ادوار قبلی در روزهای قبل و حین برگزاری جشنواره، جلوگیری به عمل آمده و به این ترتیب ضریب اشتباهات در برگزاری جشنواره فیلم فجر کاهش یابد. پذیرش نقص و تلاش برای رفع آن هرچند که خرق عادت بود و به بازطراحی پوستر در این دوره منجر شد، اما باید زنگ هشداری برای جلوگیری از تکرار امری باشد که می‌تواند پایه‌های اقدام حرفه‌ای متناسب با قدمت جشنواره را تحت‌الشعاع قرار داده و بیش از امتیازآوری برای جشنواره، به موردی در جهت تخطئه این رویداد تبدیل شود.
آنچه تا امروز در مسیر برگزاری جشنواره فیلم فجر رخ داده، قابل تحسین است و در ادامه نیز می‌تواند به محک دگرگونه‌ای برای «قطعیت بر روی انتخاب‌های درست و منطقی» به عنوان مهمترین شاخصه‌عیار مدیریتی تیم جشنواره تبدیل شود، همچنانکه این امید را در دل زنده می‌کند که این رویداد در حال ورود به چهل‌وسالگی خود، از مرحله آزمون و خطا عبور کرده باشد و به تثبیت روند برسد.