با گذشت یک نیم‌فصل از برگزاری مسابقات لیگ برتر فوتبال کشور با سیستم کمک‌داور ویدیویی، نواقص زیادی در استفاده از این تکنولوژی در فوتبال ایران مشاهده شد. پس از چندین سال انتظار و مطالبه هواداران فوتبال برای استفاده از این سیستم، سرانجام با حواشی مختلف، سیستم کمک‌داور ویدیویی در مسابقات فوتبال کشور به کار گرفته شد اما این سیستم، با مشکلات زیادی در بدو ورود خود همراه بود. از عدم یکپارچگی در برگزاری مسابقات گرفته تا استفاده نادرست داوران از این سیستم و اتلاف بیش از حد زمان در مسابقات، از ایرادهای بزرگ سیستم کمک‌داور ویدیویی بود. با این حال موضوعی که بیش از هر چیز اعتراض فوتبالدوستان ایرانی و باشگاه‌ها را به همراه داشت، عدم یکپارچگی در برگزاری مسابقات با استفاده از سیستم کمک‌داور ویدیویی و برگزاری برخی بازی‌ها بدون VAR بود که صحنه‌های پرحاشیه زیادی را در نیم‌فصل ابتدایی لیگ برتر فوتبال ایران به همراه داشت.
محسن حکیم مدیر پروژه VAR فدراسیون فوتبال ایران، در گفت‌و‌گویی که با رادیو داشت، صحبت‌های جالبی را در خصوص وضعیت VAR در فوتبال کشور مطرح کرد. در حالی که گفته می‌شد قرار است دو دستگاه جدید VAR وارد کشور شود، تعداد دستگاه‌های کمک‌داور ویدیویی در ایران فعلاً از پنج دستگاه عبور نمی‌کند و در حال حاضر فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ توانایی برگزاری هر ۸ بازی لیگ برتر با دستگاه‌های ثابت را ندارند و همچنان باید شاهد جابه‌جایی این دستگاه‌ها در شهرهای مختلف باشیم که می‌تواند آسیب‌هایی به این دستگاه‌ها وارد کند. تجهیزات گران‌قیمتی که در حال حاضر، حدود ۵۰۰هزار دلار قیمت دارند و همین موضوع، باعث شده که باشگاه‌ها توانایی خرید دستگاه‌های VAR را نداشته باشند. البته برخی از باشگاه‌ها مانند سپاهان با توجه به شرایط مالی بهتری که دارند خواهان خرید این دستگاه‌ها از فدراسیون فوتبال هستند اما این مبلغ، برای بسیاری از باشگاه‌ها سنگین است و حتی عقد قرارداد با گران‌ترین بازیکنان برخی باشگاه‌های حاضر در نیمه دوم جدول چنین هزینه‌ای برای باشگاه‌ها به همراه ندارد.
راه حل فدراسیون فوتبال در این ماجرا، استفاده اجاره‌ای از VAR است. با توجه به نظر کارشناس دادگستری، استفاده اجاره‌ای از سیستم کمک‌داور ویدیویی برای هر باشگاه حدود ۴۲۰میلیون تومان هزینه دارد که با توجه به ۱۵ میزبانی در طول فصل، هر باشگاه برای هر فصل باید ۶میلیارد تومان برای استفاده از کمک‌داور ویدیویی در مسابقات خود هزینه کند. این در حالیست که در جهان، مدیران تیم‌ها برای ورزشگاه‌های خود سیستم کمک‌داور ویدیویی را به شکل مستقل خریداری می‌کنند اما با توجه به اینکه باشگاه‌های ما ورزشگاه اختصاصی ندارند و شرایط متفاوتی بر فوتبال ایران حاکم است، مسئولیت هزینه برای VAR به خود باشگاه‌ها محول می‌شود.
ضمن اینکه فدراسیون فوتبال نیز از ابتدای فصل در هزینه‌های خود، پیش‌بینی خاصی برای هزینه‌های تعمیر و تعویض تجهیزات فرسوده VAR نداشته و این موضوع را طبق قوانین فیفا به باشگاه‌ها محول کرده است. بنابراین فدراسیون فوتبال، هیچ هزینه‌ای برای تعمیر نمایشگر سوخته یکی از این دستگاه‌ها و تعمیر کابل از بین رفته در ورزشگاه تختی انجام نمی‌دهد و باشگاه‌ها باید برای این تجهیزات، خودشان هزینه کنند.
نکته دیگر اینکه در صورت سفارش دستگاه جدید برای بیشتر شدن تعداد دستگاه‌های VAR در کشور، این تجهیزات به‌طور آنی به کشور نمی‌رسند و طبق گفته محسن حکیم، ورود این دستگاه‌ها به کشور پس از ثبت سفارش، حدود پنج یا شش ماه طول می‌کشد.
