از زمان قول رضا درویش برای انتخاب سرمربی خارجی جدید پرسپولیس در مراسم تمدید قرارداد با اوستون اورونوف طی یک هفته، دو هفته گذشته و هنوز خبری از انتخاب سرمربی جدید نیست. گزینه‌های مطرح شده در رسانه‌ها یکی‌یکی در حال منتفی شدن هستند و نام‌های بزرگی که از ابتدا مشخص بود در فوتبال ایران حضور پیدا نمی‌کنند، تنها باعث هدر رفتن زمان پرسپولیس شده‌اند و هیچ خبری از شکل‌گیری کادر فنی جدید پرسپولیس در روزهای اخیر نبوده است‌. وضعیت نقل و انتقالاتی باشگاه نیز همچنان نامشخص است و معلوم نیست با توجه به انتخاب نشدن کادرفنی جدید، کدام بازیکنان در لیست ورود و کدام بازیکنان در لیست خروج قرار می‌گیرند و مدیران باشگاه هم رسیدگی به درگیری لفظی با مدیران استقلال خوزستان در ماجرای بیفوما را به حل کردن مشکلات بزرگ باشگاه ترجیح می‌دهند. در همین زمان که فشار هواداران پرسپولیس روی مدیریت بیش از هر زمان دیگری ایجاد شده، باشگاه در سایت رسمی خود بیانیه‌ای منتشر می‌کند که می‌توان آن را توهین به شعور هوادار و مخاطبین در نظر گرفت.
در حالی که تلاش پرسپولیس برای جذب یک سرمربی خارجی و گرفتن پاسخ منفی از چهره‌های مطرح دنیای فوتبال طی هفته‌های اخیر بر هیچ‌ کسی پوشیده نیست، باشگاه پرسپولیس در بیانیه خود با کلمات و متنی غلو شده که بیشتر شبیه به متن‌های فرمایشی گروه‌های سرود مدارس است، به این موضوع اشاره کرده که تیم بدون سرمربی خارجی هم همچنان مدعی قهرمانی در مسابقات مختلف است. مشخصاً پرسپولیس حتی در شرایط فعلی نیز شانس بالایی برای قهرمانی در هر سه جام داخلی دارد و هنوز شانس ادامه مسیر در لیگ نخبگان آسیا را از دست نداده اما این موضوع، چه ارتباطی به ناتوانی مدیران پرسپولیس در توافق با گزینه‌های مدنظر برای هدایت باشگاه دارد؟ از زمان اخراج خوان‌کارلوس گاریدو، مدیران باشگاه و شخص رضا درویش به‌طور قاطع روی این موضوع تأکید داشته‌اند که در صورت قبول نکردن پست سرمربیگری توسط کریم باقری، سرمربی بعدی پرسپولیس خارجی خواهد بود و باشگاه، در طول این مدت با مربیان مختلفی صحبت کرده است. حالا چطور به یک‌باره و پس از سه هفته تلاش، بیانیه‌ای از سوی باشگاه منتشر می‌شود که تیم بدون سرمربی خارجی نیز مدعی است؟ آیا این موضوع چیزی جز شانه خالی کردن از مسئولیت بزرگ مدیریت پرسپولیس و پاسخگویی به هواداران است؟
معنای این بیانیه، می‌تواند حضور در دیدار سوپرجام مقابل سپاهان با حضور کریم باقری و سیدجلال حسینی روی نیمکت تیم باشد که این موضوع به خودی خود، مشکلی ندارد. اما این صحبت‌ها و متن حماسی، زمانی موضوعیت داشت که کریم باقری از همان ابتدا، انتخاب اول و آخر مدیران پرسپولیس محسوب می‌شد و باشگاه به سراغ جذب هیچ مربی‌ خارجی‌ای نمی‌رفت؛ نه پس از گرفتن جواب رد از گزینه‌های موردنظر باشگاه و کارگروه فنی. آنچه بیشتر در این بیانیه مشخص است، نه یادآوری بزرگی باشگاه پرسپولیس و توانایی کادر داخلی، بلکه ناتوانی در اعتراف به شکست است. شکست در پروژه‌ای که با کلیدواژه‌هایی چون مربی بزرگ خارجی و کارگروه فنی آغاز شد اما تا این لحظه، هیچ آورده‌ای برای باشگاه‌ پرسپولیس نداشته و هواداران در سومین سالگرد حضور درویش بر منصب مدیریت باشگاه، کمتر از هر زمان دیگری به مدیریت تیم اعتماد دارند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *