چین در اواخر دسامبر اعلام کرد که دولت ساخت پروژه «موتوئو» در پایین دست «یارلونگ تسانگپو» را تایید کرده، اما جزئیات کمی درباره آن منتشر کرده است. این شامل هزینه پروژه، محل تامین پول، شرکت‌هایی که درگیر هستند و احتمال آواره شدن بسیاری از انسان‌ها می‌شود. آنچه معلوم است این است که این سد در شهرستان «مدوگ» در تبت، در یک دره شیب‌دار ساخته خواهد شد که در آن رودخانه یک چرخش نعل اسبی به نام «گریت بند» ایجاد می‌کند، سپس حدود ۶۵۰۰ فوت در طول تقریبا ۳۰مایل به پایین می‌ریزد.

طبق تخمین شرکت دولتی «ساخت و‌سازبرق چین» یا «پاورچاینا» در سال۲۰۲۰، با مهار انرژی جنبشی این فروریزش، نیروگاه برق‌آبی می‌تواند ۳۰۰میلیارد کیلووات ساعت انرژی در سال تولید کند. این سه‌برابر ظرفیت بزرگ‌ترین سد در حال حاضر در جهان است که ساخت آن حدود ۳۴میلیارد دلار برای چین هزینه داشته است. چین فاش نکرده است که کدام شرکت در حال ساخت این سد است؛ اما برخی از تحلیلگران می‌گویند که «پاورچاینا»، بزرگ‌ترین سازنده زیرساخت‌های انرژی آبی کشور، به احتمال زیاد در این امر دخیل است. این شرکت به درخواست‌ها برای اظهارنظر پاسخ نداد. کارشناسان می‌گویند ساخت‌و‌سازدر «گریت بند»، دره‌ای به عمق ۵۰۰متر و بدون جاده، به‌دلیل چالش‌های فنی احتمالا یک دهه طول خواهد کشید. حتی طرح اولیه سد ناشناخته است. به گفته «فن شیائو»، مهندس ارشد اداره زمین شناسی سیچوان که با نیویورک‌تایمز صحبت کرد، یک پیشنهاد (که به نظر او رویکردی محتمل است) شامل ساختن سدی در بالای «گریت بند» و منحرف کردن آب از طریق تونل‌های عظیم حفر شده در دره است.

شی جین‌پینگ، رهبر چین وعده داده است که انتشار کربن در این کشور در حدود سال۲۰۳۰ به اوج خود خواهد رسید؛ زیرا زغال سنگ جایگزین منابع تجدیدپذیر انرژی می‌شود. حزب کمونیست حاکم که از پروژه‌های عظیم عمومی برای نشان دادن مهارت مهندسی خود استفاده می‌کند، سال‌ها راه‌هایی را برای بهره‌گیری از قدرت «یارلونگ تسانگپو» مطالعه کرده است.