کسب عنوان سیزدهمی در کاپ جهانی شمشیربازی مجارستان نشان داد فدراسیون در حال عبور از یک دوره گذار است، دوره‌ای که بی‌شک سخت خواهد بود اما با تمهیدات و اقدامات لازم، می‌توان به آینده امیدوار بود.
به گزارش مرزاقتصاد _ کاپ جهانی شمشیربازی مجارستان با کسب عنوان سیزدهمی ایران در بخش تیمی و عدم نتیجه‌گیری ملی‌پوشان کشورمان در بخش انفرادی به پایان رسید. این در شرایطی است که فدراسیون شمشیربازی بخشی از تمرکز خود را به پشتوانه‌سازی معطوف کرده و برای رسیدن به آن نیازمند زمان بوده اما نتایجی که در بوداپست رقم خورد، حاکی از آن است که باید در این بخش نیز تصمیمات جدیدی گرفته شود تا سابر ایران از مسیر اصلی خود خارج نشود.
هر چند در این رقابت‌ها آن نتیجه‌ای که مد نظر جامعه شمشیربازی بود، حاصل نشد اما جدا از افت ۲پله‌ای علی پاکدامن در رده‌بندی جهانی، سایر ملی‌پوشان توانستند جایگاه خود را ارتقا دهند، اما عملکرد تیم ملی و نتایجی که در چند وقت اخیر به دست آمده نیازمند واکاوی و بررسی است و باید دید فدراسیون چه اقدامی در این خصوص صورت خواهد داد.
پاکدامن همواره در سال‌های اخیر یکی از بهترین سابریست‌های ایرانی بوده و همچنان هم این جایگاه را در اختیار دارد اما او پس از سال‌ها از جمع ۱۶ سابریست برتر دنیار خارج شد و در رده هجدهم ایستاد که این جایگاه بدون شک بازخوردهایی در رویدادهای آتی او خواهد داشت.
در بین برترین‌های این نمایندگان کره‌جنوبی، فرانسه، تونس، مصر، ایتالیا، گرجستان، آلمان، آمریکا، چین و کانادا حضور دارند و باید امیدوار بود نماینده سابر ایران در رویدادهای آتی بتواند به جایگاه اصلی خود بازگردد، هرچند حضور نمایندگان آسیا بالاتر از پاکدامن را هم باید جدی گرفت.
در ادامه این رنکینگ به جایگاه سایر سابریست‌های کشورمان نیز اشاره شده، محمد فتوحی از رده ٤١ به ٤٠ صعود کرده و فرزاد باهرارسباران نیز در رده ٥٨ ایستاد تا شاهد صعود ۲پله‌ای نماینده سابر ایران باشیم.
نکته قابل تامل، فاصله ملی‌پوشان کنونی سابر ایران با سایر نفرات این رشته است که می‌تواند زنگ خطری برای سال‌های نه چندان دور شمشیربازی ایران باشد. بعد از فرزاد باهر، نام نیما زاهدی دیده می‌شود که در جایگاه ۱۴۹ جهان قرار دارد و این فاصله بدون شک باید از بین برود تا شمشیربازی ایران همچنان یکی از قدرت‌های سابر آسیا و امید کسب مدال در رویدادهای جهانی و المپیکی باشد.
به زعم کارشناسان شمشیربازی، کشف استعداد و ظهور یک پدیده در رشته‌هایی از جمله سابر به یک یا چند سال معطوف نیست و باید سال‌ها کار کرد تا ورزشکاری بتواند خود را به عنوان یک ستاره نشان بدهد. موضوعی که در سال‌های گذشته از نظر دور بوده و شاید مسئولان وقت به همین چند ستاره بسنده کرده بودند و نیازی به پشتوانه‌سازی نمی‌دیدند اما با توجه به شرایط سنی ورزشکاران ما از یک سو و نیاز مبرم به پشتوانه‌سازی از سویی دیگر، به نظر می‌رسد فدراسیون شمشیربازی در عمل انجام شده‌ای قرار گرفته که باید ضمن حفظ ملی‌پوشان کنونی، فکری عاجل و سریع برای پشتوانه‌سازی و آینده‌نگری در سابر ایران داشته باشد.
شمشیربازی ایران بارها نشان داده ظرفیت ایستادن روی سکوهای جهانی و حتی المپیکی را هم دارد و باید دید مسئولان فدراسیون برای عبور از این دوره گذار چه تمهیداتی را در دستور کار قرار خواهند داد. تغییر و تحول بدون شک بازخوردهایی به همراه دارد اما تا فرصت داریم باید این کار صورت گیرد تا روند موفقیت‌های شمشیربازی دچار وقفه و مشکل نشود.