رأی قاطع ملت ایران با هر قومیت، گرایش فکری، مذهبی، دسته و جناح سیاسی به حاکمیت جمهوری اسلامی در همهپرسی روز ۱۲ فروردین ۱۳۵۸، این روز را به ملیترین روز تاریخ ایران اسلامی تبدیل کرد.
گروه مرزاقتصاد – ۱۲ فرودین هرسال یادآور روزی است که زنان و مردان غیور ایرانی در نخستین انتخابات آزاد کشور پای صندوق های رأی حاضر شدند و با انتخاب گزینه «آری» حکومت جمهوری اسلامی را برای ایران برگزیند. روزی که زنان و مردان با رأی خود از سلطه استکبار و استبداد سراسر تبعیض، خارج شدند و خود سرنوشت خود را در دست گرفتند.
کمتر از ۲ ماه از پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ میگذشت که امام خمینی (ره)، پیشوای مقتدر انقلاب اسلامی از دولت موقت ایران خواست تا برنامهریزی یک همه پرسی آزاد را انجام دهند و مردم در انتخاب نوع حکومت و در حقیقت سرنوشت خود آزاد مشارکت داده شوند؛ بر این اساس همه پرسی جمهوری اسلامی از ساعت ۸ صبح روز دهم فروردین ماه سال ۱۳۵۸ در داخل و خارج کشور آغاز شد و در شامگاه ۱۱ فروردین ماه پس از ۲ روز به پایان رسید.
بر اساس آمارهای موجود از ۲۲ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر واجد رأی دادن، تعداد ۲۰ میلیون و ۳۰۹ هزار و ۵۹۵ نفر رأی خود را به صندوقها انداختند و حکومت جمهوری اسلامی را با ۸۹ درصد آراء برای ایران انتخاب کردند.
امام خمینی(ره) که در آن زمان زمام حکومت را در دست داشتند، طی پیامی انتخاب حکومت جمهوری اسلامی را به مردم تبریک گفتند و اظهار داشتند: «من به ملت بزرگ ایران که در طول تاریخ شاهنشاهی، که با استکبار خود آنان را خفیف شمردند و بر آنان کردند آنچه کردند، صمیمانه تبریک میگویم؛ خداوند تعالی بر ما منت نهاد و رژیم استکبار را با دست توانای خود که قدرت مستضعفین است در هم پیچید و ملت عظیم ما را ائمه و پیشوای ملتهای مستضعف نمود و با برقراری جمهوری اسلامی، وراثت حقه را بدانان ارزانی داشت».
امام راحل (ره) در ادامه پیام خود تاکید کرد: «من در این روز مبارک، روز امامت امت و روز فتح و ظفر ملت، جمهوری اسلامی ایران را اعلام میکنم؛ به دنیا اعلام میکنم که در تاریخ ایران چنین رفراندمی سابقه ندارد، که سرتاسر مملکت با شوق و شعف و عشق و علاقه به صندوقها هجوم آورده و رأی مثبت خود را در آن ریخته و رژیم طاغوتی را برای همیشه در زبالهدان تاریخ دفن کنند».
تصاویر و فیلمهای منتشر شده از نخستین همه پرسی و انتخابات ایران در سراسر کشور حاکی از شور و اشتیاق مردم برای انتخاب حکومتی است که در راستای حکومت الهی و ائمه اطهار بنا نهاده شد؛ این شور و شوق هنوز هم در میان رأی دهندگان آن دوران وجود دارد و وقتی از خاطرات آن روز سرنوشت ساز سخن میگویند؛ شور و شوق سراسر وجودشان را فرا میگیرد.
خانم حسینی که در زمان انتخابات ۴۰ سال سن داشت و مادر هفت فرزند بود؛ درباره انتخاب حکومت جمهوری اسلامی میگوید: زمانی که اعلام کردند در انتخابات شرکت کنیم، در پوست خود نمیگنجیدیم، تمام تلاشمان این بود که حکومتی انتخاب شود که فرزندانمان بتوانند آزادانه دینداری کنند و این نکته مهمی بود که موجب شد به رغم تمام محدودیتهایی که داشتم، در مدرسه محل حاضر شدم و رأی دادم.
او میگوید: برگه رأی دو بخش «آری» و «نه» داشت که ما قسمت آری را از برگه جدا کرده و درون صندوق انداختیم. آن روز زندگی برایمان رنگ دیگری داشت و در تمام طول سالهای عمر، احساس کردیم که به عنوان انسان نظر ما مورد توجه حاکمان قرار گرفته است و این موضوع نوید زندگی آزاد آینده برای خودمان و فرزندانمان بود.
اکنون هم بعد از گذشت سالها با وجود مشکلاتی که در کشور وجود دارد و برخی ناهماهنگیهایی که هست، اما از انتخاب خود خوشحال هستیم و امیدواریم پرچم این حکومت را به دست صاحب اصلی این انقلاب حضرت ولی عصر (عج) برسانیم.
خانم صابر نیز که در دوران پیروزی انقلاب اسلامی ۲۰ سال سن داشت و تازه ازدواج کرده بود، درباره خاطرات خود از آن روز میگوید: همسرم به بازار رفته بود، گمان میکردم تمایلی ندارد که من در رفراندوم شرکت کنم اما عصر به خانه آمد و هر دو برای رأی دادن به مسجد محله رفتیم. روز خیلی شلوغی بود، بسیاری از همسایهها و دوستان را در صف رأی دیدیم، تقریبا همه محل آمده بودند و همه از اینکه می توانند یک حکومت غیر وابسته را انتخاب کنند، خوشحال بودند؛ همین رویه انتخاب به مذاق دشمنان خوش نیامد و چند ماه بعد جنگی سخت را به ملت ایران تحمیل کردند و صدها هزار نفر از جوانان خوب و باایمان مملکت را به شهادت رساندند.
او میگوید: وقتی با فرزندانم از آن روز صحبت میکنم، با اینکه از نظر نسلی با آنها فاصله دارم اما آنها نیز با همه انتقاداتی که دارند و ما نیز انتقادات آنان را درست میدانیم، به داشتن کشوری با حکومت مستقل افتخار میکنند و حس قدرت دارند، نسل امروز معتقدند اگر برخی مشکلات تدبیر شود، ایران همچنان سربلند خواهد ماند و دشمنان و کشورهایی مانند آمریکا نمیتوانند به کشور ضربهای بزنند.
خانم فخریه بانوی دیگری است که در زمان همه پرسی جمهوری اسلامی ۲۳ سال سن داشت و در انتخابات شرکت نکرده بود؛ او می گوید در آن زمان پسرم را باردار بودم و به دلیل کسالتی که داشتم در بستر بیماری بودم اما هنوز هم حسرت آن روز را دارم که چرا نتوانستم شرکت کنم و امضای من هم مانند ۹۸ درصدی که جمهوری اسلامی را انتخاب کردند، پای این نظام وجود داشته باشد.
درباره روز جمهوری اسلامی از دختران نسل امروز و دهه هشتادیها هم پرسیدیم؛ ریحانه که متولد سال ۱۳۸۳ و اکنون ۲۱ ساله و دانشجوی مدیریت است، معتقد است، جمهوری اسلامی با وجود مشکلاتی که از داخل و خارج بر کشور تحمیل شد همچنان در مسیر تحقق آرمان های امام راحل پیش می رود.
ریحانه معتقد است، جوانان امروزی هرچند ممکن است از نظر نوع پوشش و حجاب با مادران و نسلهای قبل از خود تفاوتهایی داشته باشند اما همچنان طرفدار حکومتی هستند که استقلال و آزادی را برای کشور به ارمغان آورد و در مقابل زیاده خواهی دشمنان کوتاه نیامده است؛ او میگوید: نیاز به تغییر مشاهده میشود و امیدوار هستیم با تدبیریهایی که انجام میشود، در آینده نزدیک وضعیت بهتر شود.
محمد امین برادر ریحانه که دهه هفتادی است؛ معتقد است در سالهای اخیر زندگی برای جوانان این نسل، سختتر از زمانی شده که پدران و نسلهای گذشته در بازار به تجارت و کسب و کار مشغول بودند.
او معتقد است: حس میهن پرستی، استقلال و آزادی متعالی ترین احساسات جمعی است و هر ایرانی با وجود همه مشکلاتی که اکنون در کشور وجود دارد و ریشه اغلب آنها به مسائل اقتصادی برمیگردد هیچگاه حاضر نخواهد بود جلوی بیگانگان سرخم کند و راه بهبود وضعیت را از بیگانگان طلب کند.
مینا دانشجوی سال اول رشته علوم سیاسی است و معتقد است تک تک حاد ملت برای بهبود شرایط باید تلاش کنند و همانگونه که در روز ۱۲ فرورین ۵۸ یک آری قاطع به حاکمیت جمهوری اسلامی اعلام کردند اکنون با تلاش و همت یک نه بزرگ به تمایلات و تحریمهای دشمنان ایران بگویند.
مهدی که رشته الکترونیک خوانده و در یک شرکت خصوصی مشغول فعالیت است، از برخی فسادها و رفتارهای غیرمسئولانه برخی مسئولین گلایه دارد و میگوید: وقتی میبینیم که فرزندان برخی مسئولین که بسیاری از آنان از استعداد خاصی هم برخوردار نبودهاند، در وضعیت رفاهی بهتری از بیشتر جوانان جامعه زندگی می کنند و شغلهای خوب و درآمدهای مکفی دارند و حتی در کشورهایی که با جمهوری اسلامی دشمن هستند، زندگی می کنند، متوجه میشویم برخی مسئولین از ریل انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی خارج شدهاند.
او میگوید: این تبعیض، دردناک است و انگیزه و امید را از جوانان میگیرد و این رفتار برخی مسئولان را پای انقلاب و جمهوری اسلامی مینویسند.
محمدرضا که جوان دهه هشتادی است، معتقد است کشور نیاز به اصلاحات فرهنگی دارد و خانواده ها باید تلاش کنند تا ریشههای فرهنگی خود را حفظ کنند و تحت تاثیر فضای مجازی از ارزشهای خود دور نشوند.
به نظر میرسد روز جمهوری اسلامی و اهداف آن، با ترویج فرهنگ گفت و گو و تبیین و آگاهیسازی در این خصوص میتواند به روزی محبوب برای نسل امروز تبدیل شود؛ روزی که پایه و بنیان بسیاری از موفقیتهای امروز کشور بنا نهاده شد.