قهرمان موتورکراس ایران و رتبه ۱۶ جهان درباره وضعیت خود در سال ۱۴۰۳ گفت: در عرصه جهانی نیز پرچمداری کردم اما با این حال باید بیایم و در موتورسازی کار کنم تا خرج زندگی‌ام تامین شود.
پیمان علیزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی جام تهران، در خصوص وضعیت خودش در سال ۱۴۰۳ اظهار داشت: واقعا سال خیلی بدی را پشت سر گذاشتم. قهرمانی سال را به نام خودم ثبت کردم ولی کاری که کمیته‌فنی موتور کراس با ما کرد، از یاد نمی‌رود. در بوشهر مسابقه دادیم و یک ماه بعد، با پارتی‌بازی حکمم را به نام شخص دیگری زدند؛ آن هم بر اساس قوانین اشتباهی که بین خودشان دارند و هیچ کجای دیگر دنیا نیز وجود ندارد.
وی ادامه داد: وقتی یک موتورسوار در مسابقات انحراف داشته باشد، نهایتا چند ثانیه به تایم او اضافه می‌کنند تا جریمه اعمال شود. در ضمن مدت زمان اعتراض در همه مسابقات نیز مشخص است که معمولا نیم ساعت یا یک ساعت بعد از پایان مسابقه، دیگر فرصت تمام می‌شود. با این حال به خاطر انحرافی که داشتم، یک ماه بعد هر شخصی در کمیته‌فنی ما یک نظر سلیقه‌ای بیان کرد و نهایتا مقام من را یک پله پایین آوردند که البته باز هم قهرمان سال به نام خودم ماند.
قهرمانی موتورکراس ایران با اشاره به نتیجه سال ۱۴۰۲ خودش عنوان کرد: قهرمانی سال قبل نیز به خاطر اشتباهات داوری از دستم رفت. در واقع کمیته‌فنی موتور کراس، چند نقر هستند که از نظر علمی سطح بسیار پایینی دارند و از مسابقه و قوانین بین المللی نیز چیزی نمی‌دانند.
وی افزود: امسال به ترکیه رفتیم و تجربه بسیار خوبی کسب کردم. وقتی امکانات و داوری مسابقات جهانی قبرس را دیدم، از وضعیت داخلی خودمان ناامید شدم. همه چیز قبل از شروع مسابقه تعیین تکلیف می‌شد و دیگر مشکلی نبود. هزینه‌ها و اسپانسرها عالی بودند و حمایت از ورزشکاران نیز حرف اول را می‌زد.
نفر شانزدهم موتورکراس جهان در مورد دیگر اتفاقات و موفقیت‌هایش در سال ۱۴۰۳ گفت: خوشبختانه توانستم سرباز قهرمان شوم و امسال نیز خدمتم تمام شود. در مسابقات جهانی جایگاه ۱۶ را کسب کردم و قهرمانی سال را نیز بعد از آن به دست آوردم. بارها قهرمانی‌های مختلفی را در ایران به دست آوردم و در عرصه جهانی نیز پرچمداری کردم اما با این حال باید بیایم و در موتورسازی کار کنم تا خرج زندگی‌ام تامین شود. هیچ حمایتی از من نمی‌شود و جالب اینجاست که بیشترین جایزه‌ای که در طول سال به ما دادند، ۳ میلیون تومان بود.
وی تاکید کرد: بارها از فدراسیون خواستم که فروشگاه داخل پیست یا تعمیرگاهش را در اختیار من بگذارند و یا حتی به من اجاره بدهند ولی حتی اجاره‌ها را ۲ برابر اعلام می‌کنند تا نتوانم پای کار بیایم. بعد این همه سال باید بتوانم کاری را برای خودم راه‌اندازی کنم ولی هیچکس در مدیریت ورزش به فکر من که قهرمان ملی هستم، نیست. دستانم سیاه و روغنی است و به جای ورزش، به فکر کار و درآمد هستم.
علیزاده درباره روند ورزش حرفه‌ای خود در سال آینده خاطر نشان کرد: سال آینده سعی می‌کنم که اولین راند مسابقات را شرکت کنم ولی اگر شرایط به همین شکل باشد، قطعا از ورزش کنار خواهم کشید. بالاخره باید سر خانه و زندگی خودم بروم و برای این مسئله نیاز به محلی دارم که بتوانم کسب درآمد کنم. اگر سمت موتور سواری بروم هم برای دل خودم خواهد بود زیرا تامین هزینه لاستیک و روغن کار هر کسی نیست. هیچ چیزی در این ورزش نیست و باید راهی را برای کسب درآمد پیدا کرد.
وی ادامه داد: امیدوارم کسی در دوره بعدی رئیس فدراسیون شود که کمی تغییر ایجاد کند. قهرمانان نباید مثل من از ورزش حرفه‌ای کنار بکشند و به صورت انفرادی و برای دل خودشان موتورسواری کنند.