این کشور نه‌تنها تولید خود را به میزان ۴۱۱‌هزار بشکه در روز افزایش داده، بلکه قیمت رسمی نفت‌خام خود برای خریداران آسیایی را نیز ۲ دلار در هر بشکه کاهش داده‌است. این تصمیمات که همزمان با تشدید تنش‌های تجاری بین آمریکا و چین اتخاذ شد، تاثیر فوری بر بازار گذاشت و قیمت نفت‌برنت را به ۶۴ دلار در هر بشکه رساند که پایین‌ترین سطح از آوریل۲۰۲۱ محسوب می‌شود.

پیامدهای این تصمیمات فراتر از بازار نفت بوده‌است. افزایش تولید عربستان همزمان با اعلام تعرفه‌های جدید آمریکا بر کالاهای چینی، فضای سیاسی خاصی ایجاد‌کرده‌است. تحلیلگران معتقدند این حرکت می‌تواند بخشی از استراتژی بزرگ‌تر عربستان برای نزدیکی بیشتر به آمریکا در دوره حساس انتخابات این کشور باشد. از سوی دیگر، روسیه نیز که همواره روابط پیچیده‌‌‌‌‌ای با عربستان داشته، به‌نظر می‌رسد در حال افزایش ظرفیت پالایشگاهی خود است تا سهم بیشتری از بازار چین را به‌دست آورد. آینده اوپک‌پلاس در هاله‌‌‌‌‌ای از ابهام قرار دارد. برخی سناریوها از بازگشت به نظم پیشین در صورت تبعیت اعضا از سهمیه‌‌‌‌‌ها سخن می‌گویند؛ درحالی‌که احتمال انشعاب و تشکیل ائتلاف‌‌‌‌‌های جدید نیز دور از ذهن نیست.

در این میان، ایران به‌عنوان یکی از بازیگران کلیدی منطقه، با چالش‌های مضاعفی روبه‌رو شده‌است. فشارهای آمریکا برای کاهش صادرات نفتی ایران از یک‌سو و رقابت فزاینده در بازارهای آسیایی از سوی دیگر، موقعیت تهران را در معادلات انرژی منطقه پیچیده‌‌‌‌‌تر کرده‌است. به‌نظر می‌رسد عربستان مصمم است به هر قیمتی انضباط را به اوپک‌پلاس بازگرداند، حتی اگر این به‌معنای یک جنگ قیمتی موقت باشد.

این استراتژی اگرچه پرخطر است، اما ممکن است تنها راه نجات این ائتلاف از فروپاشی کامل باشد. در هفته‌های آینده، واکنش سایر اعضا به این سیاست‌های تهاجمی مشخص خواهد کرد که آیا اوپک‌پلاس می‌تواند یکپارچگی خود را حفظ کند یا شاهد تحولی اساسی در معادلات انرژی جهان خواهیم بود.