مشکلی که تیم ملی با آن مواجه است
ایران با ۱۳ امتیاز از ۵ بازی صدرنشین است و اختلاف سه امتیازی با تیم دوم جدول به این معنی است که راه صعود را به خوبی طی کرده است. اما نمایش تیم امیر قلعه‌نویی مقابل کره شمالی و بویژه در نیمه دوم این بازی، انتقادهای زیادی را به دنبال داشت طوری که حتی عامل شانس هم به عنوان دلیل برنده شدن تیم ملی مطرح شد.
همان‌طور که سرمربی تیم ملی در مصاحبه قبل از بازی با کره شمالی گفت، تیم ملی راه خود را پیدا کرده است و در مسیر درستی قرار دارد. اما یکی از مشکلاتی که قلعه‌نویی با آن دست به گریبان است ناآمادگی بعضی از ملی‌پوشان لژیونر و تفاوت عملکرد برخی دیگر از آنها در تیم باشگاهی و ملی است. سامان قدوس به دلیل مصدومیت نمی‌تواند تیم را همراهی کند. علیرضا جهانبخش همچنان از آمادگی به دور است و نمایشی پایین‌تر از متوسط دارد. سعید عزت‌اللهی با روزهای اوج خود فاصله دارد. سردار آزمون، سنگین‌تر از قبل در زمین حرکت می‌کند، هرچند که با همین وضعیت هم بدون جانشین به نظر می‌رسد چرا که شهریار مغانلو همچنان نتوانسته مهره قابل اتکایی نشان دهد و بازیکنی مثل سعید سحرخیزان نیز همچنان فرصت بازی و کسب تجربه پیدا نکرده است.
مهدی طارمی، محبی و تا حدی قایدی، لژیونرهای آماده فوتبال ایران هستند اما طارمی هم در نیمه دوم بازی با کره شمالی عملکردی ضعیف داشت و با از دست دادن پنالتی و زدن گل به خودی، سه پاس گلی که در نیمه اول داده بود را تحت‌الشعاع قرار داد. نیمکت‌نشینی علی قلی‌زاده هم نشان می‌دهد او همچنان مهره‌ای کلیدی برای تیم به حساب نمی‌آید.
واقعیت این است که در سالهای گذشته بخش زیادی از بار تیم ملی روی دوش لژیونرهایی بود که آمادگی بالایی هنگام حضور در اردوی تیم ملی داشتند اما حالا هم تعداد لژیونرها کم شده و هم کیفیت خود آنها و تیم‌هایشان پایین آمده است. این در حالی است که در بعضی پست‌ها مثل خط حمله، همچنان باید متکی بر لژیونرها بود چون فاصله زیادی بین آنها و گزینه‌های ایرانی برای جانشینی این بازیکنان وجود دارد. افت کیفیت لژیونرها یکی از بدشانسی‌هایی است که قلعه‌نویی با آن مواجه شده، اما موضوعی غیرقابل حل نیست و با گذر زمان می‌توان شاهد به اوج رسیدن بخشی از این بازیکنان باشیم.