سرنوشت مبهم تیم فوتبال امید همیشه یکی از موضوعات مورد بحث رسانه‌ها محسوب می‌شود؛ تیمی که چند روز پیش از اعزام به مسابقات تشکیل می‌شود و پس از پایان مسابقه بدون هیچ دستاوردی به حال خود رها می‌شود. ناکامی بیش از ۵دهه‌ای تیم امید در راهیابی به المپیک باعث شده تا به اخبار ناامید کننده تیم امید عادت کنیم، تیمی که ستاره‌های زیادی به فوتبال بزرگسالان معرفی کرد. موضوع انتخاب سرمربی تیم امید همیشه یکی از چالش‌های فوتبال ایران بوده و خواهد بود، آخرین خبر در این خصوص فروردین ماه سال‌جاری منتشر شد که مهدی تاج در تلاش بود تا یحیی گل‌محمدی را برای سپردن سکان هدایت این تیم راضی کند که البته این اتفاق رخ نداد تا با وجود گذشت ۸ ماه از این تاریخ این موضوع تاکنون محقق نشود و بلاتکلیفی‌های این تیم تداوم یابد.
فوتبال پایه همیشه با یک موضوع دست و پنجه نرم می‌کند و تیم‌های باشگاهی اجازه حضور بازیکن خود را به تیم‌های پایه نمی‌دهد؛ مثل اتفاقی که برای تیم جوانان رخ داد و فدراسیون فوتبال برای حل این موضوع جرایم سنگینی در نظر گرفت اما آیا این موضوع باعث می‌شود تا تیم‌های باشگاهی همراه با تیم امید باشند؟
فوتبال پایه یکی از مهم‌ترین ارکان برای پیشرفت محسوب می‌شود و تیم‌ها با پرورش استعدادهای خود از فوتبال پایه به پله‌های بالاتر و موفقیت دست می‌یابند. این در حالی است که به نظر می‌رسد در فوتبال ایران این موضوع نقشی ندارد چرا که فدراسیون فوتبال هیچ برنامه‌ای برای تیم امید نداشته و ندارد و بنابراین نمی‌توان امیدی به این تیم برای فتح قله‌های بالاتر داشت، تیمی که به نظر می‌رسد با مدیریت و برنامه‌ریزی بد فدراسیون فوتبال صرفاً برای حضور در مسابقات تشکیل می‌شود. حمید علیدوستی، سرمربی سابق تیم امید در گفت‌و‌گو با «ایران ورزشی» در خصوص تیم امید تنها به گفتن این جمله اکتفا کرد: «مگر تیم امید مربی دارد که بخواهیم در مورد آن صحبت کنیم، همیشه این تیم بلاتکلیف بوده و از این به بعد هم اوضاع به همین منوال ادامه خواهد یافت چون عزمی برای تعیین تکلیف این تیم نزد مدیران وجود ندارد.»
پیروانی: تیم امید نباید موفق شود
غلامحسین پیروانی، سرمربی تیم امید در اواخر دهه ۸۰ در خصوص بلاتکلیفی این تیم می‌گوید: «این موضوع جدیدی نیست و دلیل آن بی‌اهمیتی فدراسیون فوتبال به تیم‌های پایه است. این تیم در هیچ زمانی نه مربی ثابتی داشته و نه برنامه‌ای برای حضور پرقدرت در مسابقات. در سال‌های اخیر فوتبال ایران در رده پایه نتایجی کسب کرده که این نتایج را باید به نام بازیکنان خوب و باتکنیک نوشت نه برنامه‌های فدراسیون. این صحبت‌ها را دائماً مطرح می‌کنیم اما هیچ فایده‌ای ندارد.»
او می‌افزاید: «همیشه برای مدتی بازیکنان امید دور هم جمع می‌شوند و بعد از مسابقات هم کسی نیست که به بازیکنان برنامه بدهد. ما از المپیک ۱۹۷۶ تا حالا نتوانستیم در المپیک حاضر شویم که دلیل آن عدم برنامه‌ریزی است. من در دهه ۵۰ عضو تیم جوانان بودم و تیم ما ۴ سال پشت سر هم قهرمان آسیا شد و ما همیشه برای حضور در مسابقات برنامه‌ریزی داشتیم و اردوهای تیم بانظم و دقت بسیار زیادی برگزار می‌شد. حالا این‌گونه نیست و با این شرایط نباید تیم امید موفق شود، چرا که در صورت موفقیت تیم امید عدالتی وجود نخواهد داشت.»