امیر عابدینی که یکی از پنج کاندیدای ریاست فدراسیون فوتبال است، میگوید اهل نمایش نیست و تأکید میکند که به جای حمله به یکدیگر بهتر است از فوتبال و زیباییهای آن دفاع کنیم. وی در ادامه گفت: واقعیت مطلب، من اهل نمایش نیستم و هرگز نمیگویم آمدهاند دنبالم تا ثبتنام کنم و وارد انتخابات شوم. با این حال، جامعه فوتبال و بخصوص افرادی که دغدغهاش را دارند، مدتهاست که اصرار دارند چرا نمیآیی و وارد گود نمیشوی تا از این رشته پرطرفدار محافظت کنی. فوتبال رنگ و بوی خود را از دست داده و من هم همیشه اعتقاد داشتم که میشود تحول ایجاد کرد و البته هنوز هم به این مسأله معتقد هستم. عابدینی در ادامه توضیح داد: دگرگونی در برنامهها و ایجاد راهکار برای حل مشکلات فوتبال. از نظر من، این دگرگونی را شاید خیلیها بتوانند به وجود بیاورند. در یکی دو سال آینده، فوتبال ایران روزهای سختی پیشرو دارد. باید به جایگاهی برگردیم که حق فوتبالمان، هوادارانش و تیم ملی است. برای کوبیدن این و آن، همیشه وقت هست. میگویم اگر هم کسی را نقد میکنیم، باید صداقت داشته باشیم. نقد باید چهارچوب داشته باشد و مردم ببینند و احساس کنند که به آنها راست میگویند. رئیس اسبق فدراسیون فوتبال گفت: من بررسی کردم و به این نتیجه رسیدم که افرادی که برای ریاست ثبتنام کردهاند، همگی برای فوتبال زحمت کشیدهاند. از علی کفاشیان انتقاد کردم اما هرگز نگفتم برای فوتبال کار نکرده است. او غریبهای بود که آمد و خودش را با فوتبال آشنا کرد. با این حال نتوانست طی ۱۲ سال فعالیت، کارنامه قابل قبولی از خود به جا بگذارد. حالا شاید خودش بگوید نمره قبولی میگیرد اما من معتقدم تطابق برنامه با کارنامه بسیار مهم است. ایشان در دوران فعالیتش، اغلب به روزمرگی میرسید؛ در نتیجه کارنامه محکمی ندارد. الان هم اگر از او بپرسید، میگوید آمدهام تا حق فوتبال را بگیرم اما در دوره فعالیتش هرگز نتوانست این کار را انجام بدهد. وی در ادامه در خصوص آینده فوتبال ایران گفت: امید وقتی برمیگردد که یک تحول و رنسانس عظیم شکل بگیرد. باید برنامه داشت، تولید برنامه کرد تا بعدها مردم قضاوت کنند و به آن نمره بدهند. وقتی میگوییم مردم ولینعمت فوتبال هستند، چه جایگاهی برایشان در نظر گرفتهایم؟ نمیشود که آنها همیشه حامی فوتبال باشند اما با دلخوری. حالا باید چه کار کنیم؟ باید کاری کنیم که امید به فوتبال برگردد. به باشگاهها، بازیکنان و البته هواداران.