به گزارش مرز اقتصاد، به نقل از گروه علمی ایرنا، یک مطالعه مهم نشان میدهد رژیم مدیترانهای سبز که سرشار از چای سبز و گیاه آبزی مانکای است، با کاهش نشانگرهای پیری مغز مرتبط است. پژوهشگران باور دارند اثرات ضد التهابی این رژیم، به محافظت در برابر کاهش شناختی کمک میکند.
وبگاه سایِنس دِیلی در گزارشی آورده است:
یافتههای جدید نشان میدهد پیروی از رژیم غذایی مدیترانهای سبز، که سرشار از چای سبز و گیاه آبزی مانکای (Mankai) است، با کُند شدن روند پیری مغز مرتبط است. این پژوهش که بهتازگی در نشریه تخصصی کلینیکال نوتریشن/ Clinical Nutrition منتشر شده، حاصل همکاری پژوهشگران دانشکده بهداشت عمومی تی. اچ. چان هاروارد و دانشگاه لایپزیگ است.
ارتباط بین بیماریهای عصبی و پیری مغز
بیماریهای عصبی از جمله اختلال شناختی خفیف و آلزایمر، با افزایش شکاف سنی مغز مرتبط هستند؛ به این معنی که مغز، پیرتراز سن تقویمی فرد به نظر میرسد. برای ارزیابی تأثیر رژیم غذایی بر سن مغز، پژوهشگران دادههای حدود ۳۰۰ شرکتکننده در آزمایش دایرکت پلاس، یکی از طولانیترین مطالعات درباره ارتباط تغذیه و سلامت مغز، را تجزیهوتحلیل کردند.
مقایسه سه رژیم غذایی مختلف
در طول ۱۸ ماه، شرکتکنندگان یکی از سه رژیم غذایی زیر را دنبال کردند:
- یک رژیم غذایی سالم استاندارد؛
- یک رژیم مدیترانهای سنتی با کالری محدود که حاوی اندکی کربوهیدرات ساده و سبزیجات فراوان بود و گوشت قرمز را با گوشت مرغ و ماهی جایگزین کرده بود؛
- رژیم مدیترانهای سبز که علاوه بر ویژگیهای رژیم مدیترانهای سنتی، شامل مصرف چای سبز و گیاه مانکای نیز میشد.
نقش کلیدی پروتئینهای خون
پژوهشگران با اندازهگیری سطح پروتئینهای خون شرکتکنندگان دریافتند که میزان بالاتر برخی پروتئینهای خاص با پیری تسریعشده مغز ارتباط مستقیم دارد. نکته شایان توجه این بود که آنها مشاهده کردند سطح این پروتئینها در گروهی که رژیم مدیترانهای سبز را دنبال کرده بودند، کاهش معناداری نشان داد. به باور پژوهشگران، اثر محافظتی این رژیم ممکن است ناشی از مولکولهای ضد التهابی باشد که در چای سبز و گیاه مانکای وجود دارد.
پنجرهای به دنیای پویای سلامت مغز
به گفته پژوهشگران، بررسی پروتئینهای در حال گردش در خون، این امکان را فراهم میکند تا در شرایط واقعی، چگونگی تأثیر تغییرات سبک زندگی و رژیم غذایی بر فرآیندهای پیری مغز مشاهده شود. این رویکرد، پنجرهای پویا به سوی سلامت مغز میگشاید و به شناسایی تغییرات زیستشناختی مدتها قبل از بروز علائم بالینی کمک میکند.