برخلاف باور عامه مردم که بر این باورند ماهیهای منجمد در مقایسه با انواع ماهیهای تازه ارزش و کیفیت کمتری دارند باید بگویم، اگر انجماد به صورت اصولی انجام شود و نگهداری در سردخانه و انجمادزدایی به شیوه درست صورت گیرد تغییر چندانی در کیفیت و ارزش غذایی ماهی ایجاد نمی‌شود.
به گزارش مرزاقتصاد _ به گفته یک متخصص بهداشت مواد غذایی، ارزش تعذیه ای ماهیهای ریز، درشت، ارزان، گران و ماهیهای تازه و منجمد تفاوت چندانی با یکدیگر ندارد. اما در خصوص ماهیهای منجمد نکاتی وجود دارد که مصرف کنندگان باید به آن توجه کنند.
دکتر آراسب دباغ مقدم، متخصص علوم و صنایع غذایی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی با اشاره به این‌که ماهیهای ریز یا درشت ارزان قیمت موجود در بازار نسبت به انواع آبزیان گران قیمت از نظر خواص تغذیه‌ای با یکدیگر تفاوت چندانی ندارند، به خبرآنلاین می‌گوید: تنها تفاوت این ماهی‌‌ها در «کام پذیری» یا در اصطلاح عامیانه خوش خوراکی و بازار پسندی آن‌ها خلاصه می‌شود و برهمین اساس، ماهی‌‌ها را تقسیم بندی می‌کنند. به عنوان مثال ماهیهای تجاری جنوب کشور به پنج گروه تقسیم بندی می‌شود. انواع ممتاز شامل حلوا سفید، شوریده و راشگوست و به همین ترتیب ماهی‌‌هایی چون شیر و قباد درجه یک، سنگسر، میش ماهی، سرخو، شانک،هامور، حلوا سیاه، کفشک، کوتر و گیش درجه ۲، حسون، صافی، بیاه، گواف، خارو، طلال درجه ۳ و نیزه ماهی، صبور هندی و کارو در گروه ماهیهای درجه ۴ قرار می‌گیرد که با توجه به این که سرانه مصرف ماهی در ایران پایین است، مصرف هر نوع ماهی برای سلامت مفید است.
ماهی بیش از حد درشت نخرید
البته از دیدگاه علم تغذیه و ایمنی و بهداشت مواد غذایی بهتر است در مصرف ماهی تنوع رعایت شود تا هم از مواد مختلف بدن ماهیان گوناگون بهره مند شوید و هم این که اگر به هر دلیل آلاینده ای شیمیایی در بدن یک نوع ماهی وجود دارد در بدن مصرف کننده به دلیل استمرار در مصرف انباشته نشود. ضمن این که در هنگام خرید ماهی، از تهیه ماهیانی که بیش از حد معمول درشت است اجتناب شود. زیرا هم کام پذیری آن‌ها کمتر است و هم احتمال وجود آلاینده‌های‌های شیمیایی در آن‌ها افزایش می یابد.
خطر آلرژی زایی ماهیهای منجمد شکم پر
برابر قوانین سازمان دامپزشکی کشور، انجماد ماهی شکم پر ممنوع است. زیرا در این صورت فساد ماهی علاوه بر آبشش‌‌ها از اندرونه‌‌ها نیز شروع می‌شود و بویژه اگر ماهی در دماهای بالای صفر نگهداری شود احتمال تولید هیستامین به دلیل فعالیت باکتری‌‌ها افزایش می یابد. سردرد، خشکی دهان، سوزش زبان، احساس طعم گس فلزی، تعریق، تپش قلب، تنگی نفس و کهیر همگی از علایم مسمومیت با هیستامین است.
برخلاف باور عامه مردم که بر این باورند ماهیهای منجمد در مقایسه با انواع ماهیهای تازه ارزش و کیفیت کمتری دارند باید بگویم، اگر انجماد به صورت اصولی انجام شود و نگهداری در سردخانه و انجمادزدایی به شیوه درست صورت گیرد تغییر چندانی در کیفیت و ارزش غذایی ماهی ایجاد نمی‌شود. اما اگر این مراحل درست انجام نشود که متاسفانه در کشور ما در مواردی این چنین است، کیفیت و ارزش غذایی ماهی کاهش می یابد.